Κατηφόρα.

Αυτό είναι το τελευταίο ΠΣΚ που έχω υπηρεσία στο ΓΕΠ, και όλα βαίνουν καλώς. Απόλυτη ησυχία. Δεν με ενοχλεί κανένας, κοιμάμαι καθημερινά γύρω στις 10 με 11 ώρες, ενώ τις υπόλοιπες βλέπω κάτι DVD, πολύτιμη προσφορά του αδερφού μου. Για την ακρίβεια, 5ος, 6ος και 7ος κύκλος επεισοδίων X-Files. Ο ορισμός της αποχαύνωσης.

Είναι ένας ωραίος τρόπος να κλείσει αυτή η περίοδος της θητείας μου. Η υπόλοιπη εβδομάδα προβλέπει εξόδους για Δ-Τ-Τ, μια τελευταία υπηρεσία την Πέμπτη, άδεια (τιμητική) για ΠΣΚ και από Δευτέρα παίρνω το φύλλο πορεία για Αλεξανδρούπολη.

Σε καμιά 10αριά μέρες θα είμαι στον Έβρο, στην Αλεξανδρούπολη και θα θυμηθώ ότι έχω ξεχάσει τον τελευταίο καιρό. Καθαρισμός όπλου, επιθεωρήσεις, αναφορές, σκοπιές, θαλαμοφυλίκια, περιπολίες, εφόδους. Αλλά σε καμιά 10αριά μέρες θα έχω ολοκληρώσει την μισή μου θητεία. Θα έχει αρχίσει ο κατήφορος, τα "λελε" και τα λοιπά παλιούρικα συνθήματα, η χαλάρωση και η αναμονή για την τελευταία μέρα.

Όλα αυτά τα συνειδητοποίησα την Παρασκευή (προχθές) που με χαιρέτησε ο Διευθυντής για τελευταία φορά (όταν θα γυρίσει από την άδειά του θα έχω φύγει). Πάει και το εξάμηνο. Πάει και η πρώτη μετάθεση. Πάμε στην δεύτερη.

Μ'αρέσει να βλέπω την θητεία μου να προχωράει. Σημαίνει ότι περνάνε οι μέρες.

165 down...

...200 to go.

200 και σήμερα.

Περαστικά μας.

Βραδινή εκπαίδευση.

Για τους αστράτευτους (τυχερααακιδεεεες), η βραδινή εκπαίδευση γίνεται για να διατηρείται το αξιόμαχο του στρατεύματος. Πορείες, βολές, εύρεση σημείων με πυξίδα κλπ κλπ. Έχει βέβαια ένα κουσούρι: δεν βγαίνει κανένας εξοδούχος.

Χθες ο Λόχος Στρατηγείου είχε βραδινή εκπαίδευση.

Part 1
- Αααα, είπε ο αρχιλοχίας, εκείνος ο πράσινος κάδος είναι γεμάτος. Κάτι πρέπει να κάνουμε.
Ακολουθούν λογικές σκέψεις. Μήπως να τον αδειάσουμε; Μήπως να κάψουμε τα σκουπίδια; Μήπως να φέρουμε την σκουπιδιάρα; Τσκ τσκ. Δεν σκέφτεστε με στρατιωτική λογική.
- Όχι. Θα βγάλετε τα σκουπίδια από μέσα και θα τα βάλετε σε σακούλες σκουπιδιών.
- Μααααα (απέλπιδα προσπάθεια επιβίωσης) δεν έχουμε σακούλες σκουπιδιών.
Επεμβαίνει ο διοικητής του λόχου και σώζει την κατάσταση:
- Έχει σακούλες στα μαγειρία, πάρτε από κει.
Μπράβο μεγάλε, το'σωσες.

Part 2
10 και κάτι το βράδυ. Η εκπαίδευση έχει προχωρήσει σε ...ανώτερα επίπεδα. Οι φαντάροι είναι μαζεμένοι έξω από τον λόχο και περιμένουν τον διοικητή. Για καμιά ωρίτσα.

Part 3
Ο διοικητής τελικά εμφανίζεται και... αρχίζει τις θεωρίες. "Ξέρετε παιδιά, στην Γαλλική επανάσταση..."

Επαναλαμβάνω. Όταν έχει βραδινή εκπαίδευση, δεν βγαίνουν εξοδούχοι. Πρέπει να διατηρηθεί το αξιόμαχο του στρατεύματος.

Έμαθα την μετάθεσή μου.

Μέσα σε κανέναν μήνα πάω στον Λόχο Μηχανικού της 23ης Ταξιαρχίας.

Αλεξανδρούπολη.

Το μικρό μου μυστικό;

Γουστάρω!

Αρχηγού παρόντος...

Το Σαββατοκύριακο μετά την άδεια ήταν αρκετά γεμάτο. Γνωριμία με τον νέο φαντάρο του γραφείου και εκπαίδευση αυτού ("αυτό είναι το τηλέφωνο της καντίνας"), κάποιες ψιλοδουλίτσες του γραφείου αλλά κυρίως προετοιμασία για τον ερχομό του big boss.

Την Δευτέρα (σήμερις δηλαδίς) ήρθε ο Αρχηγός ΓΕΣ μια βόλτα από την ταξιαρχία μας. Όπως είναι αυτονόητο, τις προηγούμενες 3-4 μέρες επικρατούσε πανικός προετοιμασίας και καθαριοτήτων. Μέσα στο πρόγραμμα της επίσκεψης υπήρχε και μια παρουσίαση (με powerpoint, μεγάλη η χάρη του) οπότε εκτυπωτές έφτυσαν τα μελάνια τους, υπολογιστές υπερθερμάνθηκαν, δίκτυα αναστέναξαν και μερικοί φαντάροι (εντάξει, όχι εγώ) έβρισαν την ώρα και την στιγμή...

Προσπάθησα να κάτσω στην άκρη της παράνοιας, απλά να βρέξω τα πόδια μου, έτσι για τον χαβαλέ. Κάτι κατάφερα τελικά. Εκτός από την καθυστέρηση της εξόδου μου σήμερα (αντί για 2.30 έφυγα στις 4) και κάποιες υστερικές καθαριότητες της τελευταίας στιγμής, αυτές οι μέρες πέρασαν αναίμακτα.

Highlight: την Κυριακή το βράδυ αποφάσισα να παραγγείλω κάτι απ'έξω γιατί το φαγητό του στρατού εεεε αυτό τέλος πάντων. Αυτό που κατάφερα να κάνω είναι να παραλαμβάνω την σακούλα με τα πιτόγυρα μέσα από τα κάγκελα, 30 μέτρα πάνω από την κεντρική πύλη της ταξιαρχίας, την ώρα που έβγαινε το αυτοκίνητο του ταξίαρχου. Φυσικά με τον ταξίαρχο μέσα.

Αργά βήματα πίσω και κρύβομαι πίσω από μια πινακίδα. Ο πακετάς με τα ρέστα στο χέρι με κοιτάζει απορημένος, πιάνει την κατάσταση και κάνει πως μιλάει στο κινητό. Το αυτοκίνητο φεύγει χωρίς περαιτέρω παρατράγουδα.

Πολύ βαρύς ο γύρος το βράδυ ρε γαμώτο...

:)

Ωχ μανούλα μ'....

Επιστρέψαμε και από το μικρό μας διάλειμμα στην Χαλκιδική. Ο κλασικός προορισμός, το Πευκοχώρι στο πρώτο πόδι, είχε πάντα τις ίδιες υπέροχες παραλίες αλλά φέτος πολύ περισσότερο κόσμο. Πρέπει να ψάξουμε σιγά-σιγά για κάτι πιο ήσυχο...

Anyway, τα κεφάλια μέσα. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα της άδειας. Ευκαιρία για λίγη ανασυγκρότηση. Μερικά ψώνια, κάτι καφεδάκια για εκπλήρωση των κοινωνικών μου υποχρεώσεων, καμιά βόλτα στην Θεσσαλονίκη που ότι και αν λένε οι υπόλοιποι εγώ την βρίσκω υπέροχη το καλοκαίρι (από την ηλίαση θα είναι, μην ανησυχείτε), θα γεμίσει κι αυτή η μέρα. Κι από αύριο... "μάλιστα κ. Διευθυντά".

Ιχ. Μου σηκώθηκε η τρίχα.

Οι inside πληροφορίες μου όμως (πήρα τηλέφωνο τον εκλεκτό συνάδελφο για να δω αν ζει) μου λένε ότι... ήρθε καινούριος φαντάρος στο γραφείο! Όοοοοολεεεεεε! Μια βδομάδα εκπαίδευση και μετά θα αρχίσουμε τα υπέροχα 1 μέσα - 2 έξω. Άκουσα και κάτι μαγειρέματα για τα ΠΣΚ βέβαια που δεν μου άρεσαν αλλά ακόμα δεν είναι σίγουρο τίποτα.

Επίσης θα ήθελα να καταγγείλω το ράδιο αρβύλα που ήθελε τις μεταθέσεις να έβγαιναν πριν αρκετές μέρες ώστε χθες-σήμερα-αύριο να ήμουν στους δρόμους με φύλλο πορείας για _________ (τοποθετήστε παραμεθόριο περιοχή της επιλογής σας).

Ουφ. Θέλω κι άλλη άδεια. Καλόμαθα. Μήπως να πάρω κι εκείνες τις 4 από την αιμοδοσία και να ξαναπάρω τα βουνά/παραλίες; Μήπως;

Ωχ μανούλα μ', πως μπαίνω μέσα αύριο; Μπουουουουχουουου

Εορταστική περίσταση.

Σήμερα συμπλήρωσα 5 μήνες στον στρατό.

Ως γνήσιος μίζερος και γκρινιάρης που είμαι, έχω να κλαφτώ για πολλά πράγματα, να θυμηθώ πολλά στραβά.

Αλλά δεν θα το κάνω σήμερα.

Σήμερα έσβησα 5 μήνες.

Θα πάρω μια ανάσα (από αύριο αδειούλα) και πάω για τους επόμενους 5.

Συνάδελφοι, σειρούλες, αδέρφια... κουράγιο και περαστικά μας.

ΥΓ: το blog αυτό δημιουργήθηκε περισσότερο για να έχω έναν ασύγχρονο τρόπο επικοινωνίας με τους φίλους και γνωστούς μου, παρά για εξομολογητήριο. Τους ευχαριστώ για την πολύτιμη παρέα και υποστήριξη που μου προσφέρουν. Να'στε καλά παίδες :*

Διαπίστωσα όμως με μεγάλη χαρά και ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι το διαβάζουν και αρκετοί που ούτε καν με γνωρίζουν. Τους ευχαριστώ για την τιμή αυτή, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνω τι ενδιάφερον μπορεί να βρίσκουν στις αρλούμπες που γράφω :)

Σας ευχαριστώ όλους εκ βάθους καρδίας.