Ωχ μανούλα μ'....

Επιστρέψαμε και από το μικρό μας διάλειμμα στην Χαλκιδική. Ο κλασικός προορισμός, το Πευκοχώρι στο πρώτο πόδι, είχε πάντα τις ίδιες υπέροχες παραλίες αλλά φέτος πολύ περισσότερο κόσμο. Πρέπει να ψάξουμε σιγά-σιγά για κάτι πιο ήσυχο...

Anyway, τα κεφάλια μέσα. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα της άδειας. Ευκαιρία για λίγη ανασυγκρότηση. Μερικά ψώνια, κάτι καφεδάκια για εκπλήρωση των κοινωνικών μου υποχρεώσεων, καμιά βόλτα στην Θεσσαλονίκη που ότι και αν λένε οι υπόλοιποι εγώ την βρίσκω υπέροχη το καλοκαίρι (από την ηλίαση θα είναι, μην ανησυχείτε), θα γεμίσει κι αυτή η μέρα. Κι από αύριο... "μάλιστα κ. Διευθυντά".

Ιχ. Μου σηκώθηκε η τρίχα.

Οι inside πληροφορίες μου όμως (πήρα τηλέφωνο τον εκλεκτό συνάδελφο για να δω αν ζει) μου λένε ότι... ήρθε καινούριος φαντάρος στο γραφείο! Όοοοοολεεεεεε! Μια βδομάδα εκπαίδευση και μετά θα αρχίσουμε τα υπέροχα 1 μέσα - 2 έξω. Άκουσα και κάτι μαγειρέματα για τα ΠΣΚ βέβαια που δεν μου άρεσαν αλλά ακόμα δεν είναι σίγουρο τίποτα.

Επίσης θα ήθελα να καταγγείλω το ράδιο αρβύλα που ήθελε τις μεταθέσεις να έβγαιναν πριν αρκετές μέρες ώστε χθες-σήμερα-αύριο να ήμουν στους δρόμους με φύλλο πορείας για _________ (τοποθετήστε παραμεθόριο περιοχή της επιλογής σας).

Ουφ. Θέλω κι άλλη άδεια. Καλόμαθα. Μήπως να πάρω κι εκείνες τις 4 από την αιμοδοσία και να ξαναπάρω τα βουνά/παραλίες; Μήπως;

Ωχ μανούλα μ', πως μπαίνω μέσα αύριο; Μπουουουουχουουου