Ο Υπάλληλος

Μερικά πράγματα είναι μπροστά σου αλλά δεν τα βλέπεις, για Χ Ψ Ζ λόγους. Όταν κάποιος από αυτούς τους λόγους-συνθήκες αλλάξει, η κουρτίνα σηκώνεται και βλέπεις το Ζονκ όπως είναι στην πραγματικότητα.
Ακολουθεί επεξήγηση.

Σχεδόν 4,5 μηνάκια πέρασαν από την ημέρα κατάταξης μου. Πριν μπω, πίστευα ότι θα κάνω την χρέος μου προς την πατρίδα χωρίς αντιλογία και γκρίνιες αλλά με καμάρι. Κούνια που με κούναγε.

Όταν μπήκα, τις πρώτες μέρες ειδικά, ο στρατός (ή μάλλον, η θητεία) μου φαινόταν ότι πιο ηλίθιο έχει επινοήσει ανθρώπινος νους. Οι μόνοι λόγοι ύπαρξης κάτι τέτοιου που μπορούσα να φανταστώ ήταν ότι ...κάτι πρέπει να κάνουν οι στρατιωτικοί για να δικαιολογούν το μισθό τους. Όλα γύρω μου μου φαίνονται ανούσια και περιττά.

Με την μετάθεση στο Πολύκαστρο, η οπτική γωνία άλλαξε λίγο. Πρώτη επαφή με μονάδα, πρώτη επαφή με ΕΠΟΠ. Ξαφνικά μπροστά σου βλέπεις ένα στρατόπεδο στο οποίο τα στελέχη συμπεριφέρονται ως δημόσιοι υπάλληλοι - και καλά κάνουν. Στις 2.30 το μεσημέρι, ανοίγουν όλα τα γραφεία και τα στελέχη ξεχύνονται προς την πύλη. Η ειρωνεία σε αυτήν την εικόνα είναι ότι και πριν, στο κέντρο, έτσι ήταν αλλά εγώ δεν το έβλεπα γιατί είχα την προσοχή μου αλλού (παραήμουν φλιπαρισμένος για να το συνειδητοποιήσω). Υπάλληλοι λοιπόν. Αυτοί κάνουν την δουλειά τους και εμείς κάνουμε την σκοπιά μας (και την θητεία μας).

Μετά ήρθε η απόσπαση στον Λ/Σ και το Γραφείο Έρευνας Πληροφορικής. Εκεί αντιλήφθηκα ότι ναι μεν τα στελέχη είναι όλοι απλά υπάλληλοι σε μια δημόσια υπηρεσία, αλλά ότι και εμείς, τα απλά φαντάρια, το ίδιο πράγμα είμαστε. Το κάθε φανταράκι είναι ο κατώτατος υπαλληλιλίσκος του Ε.Σ. Αναλαμβάνει θέσεις που ίσως έχουν σημασία (γραφέας, επιλοχίας λόχου κλπ) αλλά συνήθως κάποιες άλλες που είναι λιγότερο ...glamorous (σκοπάνθρωπος, αγγαρειομάχος, καθαρίστρια κλπ).

Που είναι το πρόβλημα;

Έχε χάρη που ο στρατός διοικείται από δικό του νομικό καθεστώς γιατί αν ίσχυε ότι ισχύει "έξω"...
Σκέψου λίγο. Για ένα χρόνο είμαστε φτηνό ανθρώπινο δυναμικό. Διόρθωση, είμαστε ΤΖΑΜΠΑ ανθρώπινο δυναμικό. Ο Ε.Σ. καλώς ή κακώς πρέπει να συντηρηθεί και να λειτουργεί. Οι μόνιμοι υπάλληλοι δεν φτάνουν, οπότε, με την ευκαιρία της θητείας, χρησιμοποιούμε τους έφεδρους.

Μόνο που οι έφεδροι κάνουν συχνά αντίστοιχη ή και περισσότερη εργασία από μερικά στελέχη (βλέπε τον τυχαίο ΕΠΟΠ των 900 ευρώ/μήνα), αλλά οι απολαβές είναι... μείον ένας χρόνος από την ζωή τους. Ααα, ναι, και 8,60 ευρώ τον μήνα + δώρο Πάσχα και Χριστουγέννων.

Κατάλαβες τώρα κακομοίρη μου (σε μένα μιλάω :) ) γιατί απαγορεύεται ο συνδικαλισμός στον στρατό;

Δεν είμαι κατά της θητείας (...πολύ), και ούτε προσπαθώ να αναλύσω συνδικαλιστικά τις εργασιακές συνθήκες στον στρατό. Αυτό που με έκανε να γράψω όλο αυτό το κατεβατό είναι η διαπίστωση ότι το πραγματικό διάστημα θητείας ως κληρωτός στρατιώτης είναι περίπου 3 (ολογραφώς: τρεις) μήνες. Ότι είναι να μάθεις, το μαθαίνεις μέσα σε αυτό το διάστημα. Μετά, απλά υπάρχεις στον στρατό. Δεν κάνεις θητεία, κάνεις δουλειές άλλων.