Παρασκευή, Ιουνίου 10, 2005

Ο ποντικομικρούλης!

Πως καταλαβαίνεις ότι κάποιος που μιλάει στο κινητό, μιλάει με κάποιο "συγκεκριμένο" πρόσωπο; Εύκολο. Συνήθως χαμηλώνει τον τόνο της φωνής του, κοιτάζει το έδαφος και απομακρύνεται για να μιλήσει σε μια πιο ήσυχη γωνιά.

Και εγώ λοιπόν με το πρόσωπο μιλούσα στο κινητό. Kρύφτηκα αναμέσα σε κάτι παρκαρισμένα ερπυστριοφόρα του στρατοπέδου, χαμήλωσα την φωνή μου να μη με ακούει ο κόσμος και γίνω ρεζίλι ("κοτζάμ μαντράχαλος, δεν ντρέπεσαι να σαλιαρίζεις στο κινητό βρε;") και έσκυψα το κεφάλι. Ευτυχώς δηλαδή που έσκυψα, γιατί ακριβώς μπροστά στο πόδι μου βρισκόταν ο Ποντικομικρούλης!

Ένα ποντικάκι τόσο δα, σε μήκος ίσο περίπου με τον... μισό μου αντίχειρα, περπατούσε με τρόπο που υποθέτω αντιστοιχεί στο ποντικομπουσούλημα. Άτσαλες κινησούλες, τα πίσω πόδια να σέρνονται παρά να σπρώχνουν, έδειχνε να αδιαφορεί για το γεγονός ότι παραλίγο να γίνει λίγο πιο πλατύ και λίγο πιο κοντό.

Μια ψυχούλα μωρέ, τόση δα.

Δεν μου έκανε καρδιά να αρχίσω να το πασπατεύω και να το χαϊδεύω. Δεν μου φταίει σε τίποτα, μωρό πράμα. Προσπάθησα να βγάλω μια φωτογραφία όσο γίνεται γρηγορότερα και το άφησα στην ησυχία του. Ξέρω ότι όταν μεγαλώσει θα γίνει ένα σύμβολο βρωμιάς, αρρώστιας και απέχθειας αλλά προς το παρόν ήταν ένα από τα πιο γλυκά και όμορφα πράγματα που έχω δει ποτέ μου. Δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα παιδί που δικαιούται να ζήσει τα παιδικά του χρόνια.

Και με τη σκέψη ότι υπάρχει κάτι τόσο όμορφο εδώ μέσα, μου έφτιαξε την μέρα το μπασταρδάκι... :-)

6 Comments:

At 8:39 μ.μ., Blogger Nenyaki : ) said...

Αααααααααααααχουυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!

 
At 8:05 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Περπατάω στο δάσος κι ακούω φωνές,
30 και σήμερα είναι πολλές;


Περπατάω στο δάσος κι ακούω Πέγκυ Ζήνα,
πειράζει που απολύομαι τον άλλο μήνα;


Ψάρακα, κουράγιο, ο στρατός θέλει τρέλα, τη μέρα που θα απολυθείς θα ξεχάσεις όλα τα στραβά (και όλους τους στραβούς) και θα θυμάσε μόνο τις πλάκες... Και τώρα το τραγουδάκι τις σειράς μου:

Όχι σκουπίδια σε θάλλασες και ακτές
η 286 πάει διακοπές!!!


Εφ. Λχίας (ΔΒ) - Χειρ. ΣΕΖΜ "Ερμής" - 2004Α Tyxod

 
At 8:11 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Βοήθειαααααααααααααααα! Ποντίκιιιιιιιιιιι!!!

 
At 12:04 μ.μ., Blogger dtsomp said...

marina, γίνε πιο συγκεκριμένη. Σε εμένα αναφέρεσαι ή στην φωτογραφία; :)

tyxod, τρέλα και κορδέλα θέλει. Ούτως ή άλλως, σε τρελοκομείο είμαστε.

Περπατώ εις το δάσος και βλέπω δύο φίδια,
λες να πάρω άδεια; Αρ...φρύδια!

 
At 8:40 μ.μ., Blogger Η Κουρούνα said...

Αυτά τα ποντικάκια δε γίνονται αρουραίοι όταν μεγαλώσουν -άλλοι αυτοί.
Γίνονται απλώς μεγάλα ποντίκια. Δεν είναι αηδιαστικά σαν τα πανσιχαμένα
ξαδέρφια τους. Μην ανησυχείς, λοιπόν, ο Ποντικομικρούλης σου θα είναι
πάντα ομορφούλης και χαριτωμένος.

 
At 8:39 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

http://www.youtube.com/watch?v=35rRA-Ff1XE

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home