Παραμονή εθνικής εορτής

Μεγάλη μέρα αύριο. Τα μικρά χακί ανθρωπάκια θα παρελάσουν αύριο στην πόλη του Ναυπλίου και για τον λόγο αυτό έκαυαν γύρω στις 12-13 ώρες παρέλαση με πλήρη εξάρτηση μέσα σε 4 μέρες.

Πέρα από την όποια κούραση, αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν η ατάκα ενός ταγματάρχη: "η παρέλαση είναι μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες για να δείξουμε στον έξω κόσμο τι δουλειά κάνουμε εδώ μέσα".

Ιδού λοιπόν το ερώτημα. Τι δουλειά κάνετε εδώ μέσα τελικά;

Δύσκολο ε; Κι εγώ ακόμη ψάχνω την απάντηση...

Λόχος Οδηγών είπαμε;

Μετά από μερικές μέρες στον λόχο Οδηγών, και με λίγη περισσότερη ψυχραιμία, ας προσπαθήσω να μεταφέρω εντυπώσεις...

Λεεεεπόοοον... σε σχέση με τον 2ο Λόχο Νεοσυλλέκτων που ήμουν πριν, οι εγκαταστάσεις είναι εμφανώς χειρότερες. Ένα κτίριο μουντό και στριφνό, με πολύ περίεργη κατανομή χώρων. Τα λουτρά είναι ένα κτιριάκι στα 20 μέτρα από τον λόχο, ακόμα πιο "ταλαιπωρήμενο" στην όψη, με πολλές ντουζιέρες, με ζεστό νερό, με καρέκλα σε κάθε ντουζιέρα για να βάζεις τα πράγματά σου, αλλά χωρίς κουρτίνες μπάνιου. Τα πράγματα χειροτερεύουν λίγο με τις τουαλέτες, όπου οι περισσότερες πόρτες είναι σπασμένες και η απόσταση από τον λόχο είναι ικανή να σε κάνει να προγραμματίζεις τις ανάγκες σου...

Οι αξιωματικοί έχουν δώσει ένα μικρό δείγμα γραφής και στο σύνολό τους απαιτούν μια βασική τυπικότητα (γυαλισμένος, ξυρισμένος, ζωηρή προσοχή κλπ) με εξαίρεση έναν-δυο που ενδέχεται να μας προβληματίσουν λόγω άπειρων κόμπλεξ ανωτερότητας ("σας είπα εγώ να χαμογελάτε;")

Οι υπηρεσίες μέχρι τώρα είναι σχετικά καλές (έξοδος μέτα από κάθε 1-2 μέρες), ενώ έχουν αρχίσει να μοιράζονται και άδειες. Φυσικά, αν είσαι σαν εμένα, δηλαδή Οδερπάς (Οδηγός Ερπυστριοφόρου-Ασυρματιστής) και Βοηθός Οργάνου Λόχου, όλα αυτά δεν ισχύουν. Διότι ο Βοηθός Οργάνου (μαζί με το Κύριο Όργανο) τρέχουν στάνταρ όλο το πρωί μέχρι τις 3-4, μία έξοδο μέσα στις 7 μέρες που θα είμαι όργανο, ενώ οι Οδερπάδες θα πάρουν άδειες του Αγίου... ανήμερα, αφού είναι η μόνη ειδικότητα που κάθεται στο κέντρο 6 βδομάδες. Οι υπόλοιποι φεύγουν στις 3. Είπατε τίποτα;

...και σε όλα αυτά, από Δευτέρα προστίθενται και οι δοκιμαστικές παρελάσεις για την 25η Μαρτίου.

Τα πράγματα βέβαια δεν είναι μόνο χάλια. Προς το παρόν τουλάχιστον. Απ'ότι φαίνεται, τα απογεύματα που φεύγουν οι αξιωματικοί θα είμαστε τελείως χαλαρά, οι έξοδοι είναι πολύ συχνές όταν δεν λείπουν άτομα με άδεια, όσο είσαι τυπικός οι περισσότεροι βαθμοφόροι έχουν πολύ φιλική διάθεση, ενώ, μετά τις 3 βδομάδες που θα μείνουμε οι 10 τυχεροί Οδερπάδες, οι υπηρεσίες θα είναι οι εξής... μία: θαλαμοφύλακας.

Και γιατί γκρινιάζουμε; Υποτίθεται ότι φύγαμε από τους νεοσύλλεκτους για να ανεβούμε ένα σκαλί παραπάνω, ότι η περίοδος σκληραγώγησης/ξεψαρώματος πέρασε, αλλά οι τουαλέτες και τα λουτρά σε προσγειώνουν απότομα. "Όταν φεύγεις για φαντάρος, κλειδώνεις τη αξιοπρέπειά σου στην ντουλάπα του σπιτιού σου και την ξαναβγάζεις όταν απολυθείς" είπε ο Νικόλας όταν είδε τα λουτρά. Όταν είδα τον λόχο Σκαπανέων που φιλοξενείται στο ίδιο στρατόπεδο, συνειδητοποίησα τι μπορεί να κάνει ο Ε.Σ. αλλά δεν θέλει. Εσωτερικά λουτρά με κουρτίνες και πλακάκια, ολοκαίνουριο κτίριο, κουφώματα αλουμινίου, άπλετοι χώροι, σωστά φωτισμένοι, ακριβώς το αντίθετο από τον λόχο Οδηγών.

Και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί μας χώρισαν την παρέα σε διαφορετικές διμοιρίες. Τι κακό θα γινόταν; Το πολύ-πολύ να είχαμε καλύτερο ηθικό...

Πάει και ο λόχος νεοσυλλέκτων...

Λίγη ωρίτσα κράτησε η αγωνία και μετά ..."ειδικότητα: οδηγός-ασυρματιστής ερπυστριοφόρου, εκπαίδευση στο Ναύπλιο, μετάθεση στο Πολύκαστρο Κιλκίς".

Άρα... για 6 βδομάδες ακόμα θα είμαι στο ΚΕΜΧ Ναυπλίου, μετακομίζω στον λόχο Οδηγών,και μετά... Βόρεια Ελλάδα σου'ρχομαι!

Τα θετικά πολλά: είμαστε καλή παρέα στον λόχο οδηγών, το Κιλκίς είναι στην μία ώρα από την Θεσσαλονίκη και το σπίτι αλλά μετράει σαν παραμεθόριος, η ειδικότητα μάλλον κάνει μόνο σκοπιές και τίποτα άλλο...
...αλλά....
...στο Κιλκίς δεν θα είναι κανένας γνωστός μου, σε αντίθεση με την υπόλοιπη παρέα που θα μαζευτούν όλοι στην Ξάνθη. Δεν πειράζει, ραντεβού στην Ασπροβάλτα για καφέ :)

Σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι φαντάροι έμειναν ευχαριστημένοι από τις ειδικότητες και τις μεταθέσεις, ή τουλάχιστον προσπαθούν να το βλέπουν θετικά. Οι νότιοελλαδίτες βέβαια θα φάνε κάποιο ζόρι, αφού ο Έβρος τους πέφτει μακρυά, αλλά και εμάς μας πέφτει μακρυά το Ναύπλιο, οπότε... δεν συγκινούμαι ιδιαίτερα. Οι μεταθέσεις όμως που έκαναν μεγάλη εντύπωση ήταν αυτές των δύο από τους 4 γραφείς μας: ο ένας θα πάει λοχίας στην Κύπρο και ο άλλος πήρε μετάταξη στο πεζικό και θα πάει Καστελλόριζο.
Οι περισσότεροι βέβαια θεώρησαν ότι ο Θεός τους τιμώρησε για το μπάχαλο που έκαναν όταν έβγαζαν υπηρεσίες...

Για όσους αναρωτιούνται, όχι, δεν έβαλα βύσμα. Για παραμεθόριο είχα δηλώσει μόνο μια μονάδα: Λαγό Διδυμοτείχου. Και αν έβαζα βύσμα, για να πάω εκεί θα έβαζα. Με την γιαγιά και τις πίτες της σε απόσταση αναπνοής, δεν νομίζω ότι θα με χαλούσε ιδιαίτερα :)

Πίσω στο μαντρί...

Σκληρή η επιστροφή στο στράτευμα. Το πρωϊνό ξύπνημα μου φάνηκε πιο δύσκολο και από την πρώτη μέρα. Ξεσυνήθισα για τα καλά μου φαίνεται. Και να φανταστείς ότι στην πρώτη άδεια σχεδόν χαιρόμουν που είχα γυρίσει. Δεν ξέρω γιατί αλλά ...πολλή στραβομάρα σήμερα. Όπως λέει και η σχετική ατάκα του θαλάμου "με έχει πάρει από κάτω ο στρατός.".

(Η ατάκα είναι ευρέως χρησιμοποιούμενη, ειδικά ως απάντηση σε ερωτήσεις του τύπου "ποιος άφησε ψίχουλα στο κρεβάτι μου", όπου και προκαλεί μια έκφραση απόγνωση στο πρόσωπο του ερωτόντα :) )

Αιμοδοσία σήμερα. Το είχα ξεχάσει τελείως και ψιλοχάρηκα όταν μου το θύμισαν. Αιμοδοσία = 4 μέρες τιμητική άδεια από την μονάδα που θα πας (ΑΝ στην δώσουν όμως) και 1 μέρα ελεύθερος υπηρεσίας. Αυτό το Ε.Υ. με άρεσε πάρα πολύ. Δεν ήξερα τι είναι, αλλά τώρα μπορώ να εκφραστώ ελεύεθερα: μιλάμε για αδυσώπητο ξαπλάρισμα. Ωραία πράγματα.

Κατά τα άλλα, περιμένουμε τις ειδικότητές μας. Μάλλον για σκαπανέα με βλέπω, δηλαδή κι άλλη παραμονή στο Ναύπλιο. Αναμένουμε...

Με την βαλίτσα παραπόδας.

Ουφ.

Εδώ είμαστε. Πάει και η δεύτερη άδεια. Τα γίδια θα γυρίσουν στο μαντρί, οι γιδοβοσκοί θα κλείσουν την πόρτα, ξέρετε τώρα πως πάει αυτή η δουλειά.

Για κάποιο λόγο, νιώθω περισσότερο άγχος από την πρώτη μέρα. Σε λίγες μέρες θα βγουν οι ειδικότητές μας, θα δούμε που θα πάει ο καθένας για εκπαίδευση, το οποίο συνεπάγεται ότι θα σκορπιστούν τα παιδιά του θαλάμου ανά την Ελλάδα. Και είναι κακό αυτό, γιατί αυτά τα παλικάρια ήταν το μόνο θετικό μέχρι τώρα στην μικρή μου εμπειρία από τα ελληνικά στρατά. Με το που γνωριστήκαμε και κάναμε παρέες, το πάμε για διάλυση. Κακούργε Ε.Σ., μην δεις προκοπή, κατευθείαν να μας κόψεις τα φτερά.

Δεν πειράζει. Έχουμε μερικές μέρες ακόμα. Ενδεχομένως να είναι οι πιο χαλαρές μέρες στο κέντρο (μακάρι δηλαδή), ενδεχομένως να μας ξεσκίσουν στις καθαριότητες (τα κτίρια του τάγματος νεοσυλλέκτων θα ξανανοίξουν με την νέα ΕΣΣΟ, τον Μάιο), ποιος ξέρει...

Είμαι περίεργος να δω τι θα ξεχάσω στο σπίτι :-D

ΥΓ: Μην ξεχνιόμαστε, 329 έμειναν. Θα περάσουν κι αυτές και θα σας δείξω εγώ :-Ρ

Πρώτο επίσημο ποστ...

Άντε, να ξεκινήσει να δουλεύει κι αυτό το blog (δικτυακό ημερολόγιο ελληνιστί)...

Γεια σας, είμαι ο Δημήτρης και αντί για καλά, είμαι ντυμένος στα χακί. Στρατιώτης Μηχανικού, 2005 Α' ΕΣΣΟ (μην μετράτε, 290 είναι η σειρά...), παρουσιάστηκα στις 7 Φεβρουαρίου του 2005 και μου μένουν -ημερολογιακά- 329 μέρες και η σημερινή.

Αυτήν την στιγμή, είμαι στο σπίτι μου και πασχίζω να χωρέσω χίλιες δυο δουλειές μέσα στις τελευταίες ώρες της δεύτερης άδειας μου (προηγήθηκε η άδεια ορκωμοσίας, ευτυχώς και οι δύο άγραφες).

Το blog αυτό θα ενημερώνεται αραιά και που, ανάλογα με το πόσο συχνά θα έχω πρόσβαση σε pc με ίντερνετ ή με το πόσο γρήγορα θα λύσω κάποια προβλήματα με το Palm μου.

Ελπίζω να τα λέμε συχνά...

ΥΓ: Για καθαρά στατιστικούς και ψυχολογικούς λόγους (θέλω να τ'ακούω), από την πρώτη μέρα που παρουσιάστηκα έχω χάσει 6 κιλά. Αεεεερααααααααα!!

Λόχος! Προοοοοοσχη!

Δοκιμαστικό ποστ ενός νέου blogger. Δείξτε έλεος και κάντε υπομονή όσο διαρκεί η διαδικασία του debugging...