Psycho killer (Talking Heads)

"Ρε συ γραφέα, εγκρίθηκε η άδειά μου;"
"Κάτσε να δούμε μισό λεπτό."

Αγωνία δευτερολέπτων.

"Ναι, εγκρίθηκε"
"Yesssssssss"
"...αλλά επιστροφή στις 3 του μηνός".
"...." (Είχα ζητήσει επιστροφή στις 5. Τον κοιτάω αποχαυνωμένος)
"...." (Με κοιτάει περιμένοντας την φλέβα στο κούτελό μου να σκάσει)
"Γιατί;"
-shoulder shrug- "Έτσι λέει εδώ ο διοικητής"

Τι λες τώρα; Απολυόμαστε Τρίτη 7 Φεβρουαρίου. Ζήτησα να γυρίσω στις 5 (Κυριακή). Ο Αντώνης ζήτησε στις 6. Και τους δύο μας έκοψε μέρες και θα μας γυρίσει 3. Παρασκευή πρωί. Προλαβαίνουμε να χρεωθούμε και όπλα. Να μετράμε 1 και σήμερα με φόντο την αποθήκη πυρομαχικών.

Όχι άλλο κάρβουνο. Θα δαγκώσω καρωτίδες. Να χέσω παλιούς και νέους. Πάλι εμείς θα σώσουμε τον λόχο με τις 2 υπηρεσίες που θα κάνουμε λίγες ώρες πριν απολυθούμε;

(....ακολουθεί μακρόσυρτος κατάλογος με πολλές και πρωτότυπες βρισιές και κατάρες. Συντάχθηκε από όλη την σειρά σε μια ενδιαφέρουσα -αν και λίγο focused- ολονυκτία...)

Αυτά όμως, χθες.

Σήμερα, πετυχαίνω (όχι με το G3) τον διοικητή έξω από το γραφείο του. Έχει όρεξη για συζήτηση, σε αντίθεση με μένα.

"μπλα μπλα μπλα και πότε γυρνάς τελικά;"

Παίρνω μούτρα παρεξηγημένης πουτάνας και βλέμμα puppy eyes.
"Μας είπατε να γυρίσουμε στις 3".
"Ρε συ στο πρώτο γραφείοοοοοο, αυτοί που είναι για 3, να γυρίσουν 5. Ακούς ρε Πέτρο;"

Ο 'Πέτρος' έχει μείνει άναυδος. Η φωνή του σπάει λίγο, κωμικά.
"Όλοι;"
"Όλοι. Εντάξει dtsomp;"
"Μάλιστα, κύριε διοικητά" (μα πως τους καταφέρνω έτσι, αφού σας είπα ότι κλαίγομαι πιο πειστικά πλέον)

Άβυσσος η ψυχή του διοικητή...