Τρίτη, Αυγούστου 09, 2005

Παρενέργειες

Είμαι στο σπίτι μου (τριήμερο φύλλο πορείας, αραλίκι), ετοιμάζω την φραπεδιά μου και χτυπάει το τηλέφωνο.

Πριν ακόμα απαντήσω, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ..."ΓΕΠ, παρακαλώ;"

Αίσχος. Δυόμισι μήνες έκατσα στο γραφείο πληροφορικής και τηγανίστηκε το μυαλό μου. Άντε να δούμε πόσο καιρό θα κάνουμε να το ξεπεράσουμε κι αυτό το κόλλημα. Κάτι τέτοια βλέπω και καταλαβαίνω τον πατέρα μου που ακόμα βλέπει εφιάλτες ότι έχασε το τζόκευ του. Ή τον κολλητό μου που τον πρώτο καιρό μετά την απόλυση ξυπνούσε το πρωί για να φυλάξει σκοπιά στην... πυλωτή της πολυκατοικίας.

Γιατρέ, γιατί αυτή η άσπρη ζακέτα έχει μπλεγμένα μανίκια;

Ααα, να μην ξεχάσω και τις άλλες παρενέργειες. Ξαναπήρα τα κιλά που έχασα στο κέντρο. Συν 2 ακόμα. Κακούργα κενωνία...