Κυριακή, Απριλίου 17, 2005

Το μικρό φυλάκιο στο λιβάδι

Πεδίο βολής. 5 το πρωί. Κάπου στο βάθος του ορίζοντα, τα φώτα της πόλης. Γύρω μου δέντρα. Κοιτάζω το φυλάκιο που κάθεται στην κορυφή του λόφου. Κοιμάται κι αυτό, σαν τους φαντάρους που φιλοξενεί.

Ποια να είναι άραγε η πιο δυνατή εικόνα εδώ πάνω; Η πλαγιά του λόφου με την "ανοιχτωσιά" και την ηρεμία που σου προσφέρει; Το απέναντι ύψωμα, κομμένο κάθετα εκεί που τελειώνει το πεδίο βολής; Το μονοπάτι μέσα στα δέντρα που οδηγεί στην πύλη και θυμίζει σκηνή από το "The Village";

Ή μήπως η εικόνα στο μυαλό σου ότι είσαι μερικά χιλιόμετρα μακρυά από το στρατόπεδο;

295 είναι πολλές...

3 Comments:

At 11:37 μ.μ., Blogger ka8y said...

Δεν είναι πολλές. Όλα μεσα στο μυαλό μας είναι. θα τα κοιτάς μετα, και θα λές, "μπα αυτό ήτανε?"

 
At 12:31 π.μ., Blogger Nenyaki : ) said...

μελαγχόλησα όταν το διάβασα...
Το όλο σκηνικό μου θύμησε τοπίο στην Φινλανδία και δεν σου κρύβω ότι ζήλεψα κιόλας αυτή την απέραντη ηρεμία που αποπνέει η εικόνα που μόλις περιέγραψες...
εμείς είμαστε εδώ στην πόλη με τους γρήγορους ρυθμούς, βουτηγμένοι μέσα στο άγχος, κλεισμένοι μέσα στα κτίρια...
Μπορεί να μην εκτιμήσεις τόσο το μέρος που είσαι τώρα, γιατί το βλέπεις μόνο ως ένα πεδίο βολής και τίποτα άλλο...

Κλείσε τα μάτια σου, ανέπνευσε βαθιά τον καθαρό αέρα και μετά άνοιξε τα, κοίτα τον ήλιο που χαράζει και κράτησε αυτήν την εικόνα...

είμαι σίγουρη ότι όχι μόνο δεν θα την ξεχάσεις, αλλά θα την σκέφτεσαι για πολύ καιρό ακόμα όταν γυρίσεις πίσω...

κράτησε το συναίσθημα... αργότερα ίσως να σου λείψει...

 
At 12:48 π.μ., Blogger Nenyaki : ) said...

επίσης έχω να πω κάτι ακόμα!

...κου! ...κου!


(εσύ θα το καταλάβεις και οι άλλοι θα με περάσουν για τρελή...
ας είναι... δεν είναι η πρώτη φορά! μουαχαχαχα! :D )


...κου! :D

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home