Πάαααλι άδεια;

Τι να πει κανείς. Μας έχουν κακομάθει. Μετά από 4 βδομάδες, πάλι άδεια; Αίσχος. Μας έστειλαν στον στρατό οι μανάδες μας να γίνουμε άντρες και εμείς είμαστε κάθε λίγο και λιγάκι σπίτια μας. Ντροπή.

...θα μπορούσαμε να πούμε, αν είμασταν "κολλημένοι με την αρβύλα". Επειδή όμως δεν είμαστε, ας επανέλθουμε στην πραγματικότητα.

Πάει λοιπόν και η παρέλαση. Όλα τα χακί ανθρωπάκια περπάτησαν με βήμα, συγχρόνισαν χεράκια και ποδαράκια, άκουσαν κι ένα μπράβο από τον Διοικητή για "μία από τις καλύτερες παρελάσεις φαντάρων" και μετά.... άρχισαν τις σκουπιές (προσοχή, όχι σκοπιές) για να υποδεχθούν έναν υποστράτηγο και έναν αντιστράτηγο που θα έρχονταν να ελέγξουν τις εγκαταστάσεις. Κοινώς, αγγαρειομαχίες λόγω απανωτών επιθεωρήσεων.

Δύο φράσεις χρειάζονται για να σας βάλω στο κλίμα της προετοιμασίας του στρατοπέδου για επιθεώρηση:

Ο επιθεωρητής πρέπει να δει καθαρές και άρτιες εγκαταστάσεις, χωρίς βλάβες ή συνθήματα στους τοίχους ή σκουπίδια, φαντάρους ζωηρούς, με καθαρές και φρεσκοσιδερωμένες στολές. Δηλαδή, ακριβώς το αντίθετο από την πραγματικότητα.

Η άλλη φράση είναι το σλόγκαν της εβδομάδας και ανήκει σε έναν ανθυπολοχαγό. "Ξεσκονίστε τα χόρτα".

Κατά τα άλλα, η εκπαίδευση στα περί της ειδικότητας πάει καλά. Αφού να φανταστείτε, μερικοί από τους οδηγούς αυτοκινήτων οδήγησαν τα εκπαιδευτικά Στάγιερ ίσα με ...4 (ολογραφώς: τέσσερις) φορές. Το μάθημα της συντήρησης ήταν ακόμα πιο πετυχημένο, όπως θα συμφωνήσει και ο φίλτατος Νικόλας που εκείνη την ώρα τσάπιζε χορτάρια.

Όπως καταλαβαίνετε, ο στρατός έχει πλάκα. Υπάρχει τέτοιος παραλογισμός και ανοργανωσιά που καταντάει ανέκδοτο. Ότι κι αν σας πω, αν δεν το ζήσετε (έχετε ζήσει), δεν μπορείτε να το καταλάβετε.

2 highlights που θα ήθελα να τονίσω:
- Σύνθημα σε τοίχο: "Μαρία + Δημήτρης = πολύ ερωτευμένοι και πολύ καλοί σε όλα". Σαν αγγελία ακούγεται.
- Από την προηγούμενη άδεια, έχω χάσει άλλα 2 κιλά. Συνολικά 8 από την πρώτη μέρα. Βρε λες να κάνω και "πλακάκια" κοιλιακούς μέχρι να απολυθώ; :)