Ενθύμιον από τον Στρατό....

Η κλασική ατάκα σε φωτογραφίες που έβγαζαν οι πατεράδες μας μπροστά από κάποια ντεκόρ από κόντρα πλακέ, φορώντας την στολή εξόδου.

Την θυμήθηκα χθες που φορούσα την στολή εξόδου και ήθελα να ζητήσω από τον φίλο μου τον Αντώνη να με βγάλει μια φωτογραφία, μέρες που είναι, να έχω να στείλω σε γονείς, παππούδες και θείους.

Και συνειδητοποίησα κάτι που με πείραξε: στην φωτογραφία πρέπει να βγούμε χαμογελαστοί, καμαρωτοί, λεβέντες και μάγκες, να την δουν οι άνθρωποί μας και να μας θαυμάσουν, να καμαρώσουν, να χαρούν με την προκοπή μας.

Και να δείξουμε ότι είναι όλα καλά.

Μάνα, συγγνώμη. Θα στην αργήσω λίγο την φωτογραφία. Δεν μου βγαίνει το χαμόγελο τώρα τελευταία...